Prawdziwe posłuszeństwo w Kościele

W czasie zamętu wielu z nas nie ma pojęcia, czym tak naprawdę jest posłuszeństwo, czy jest ono bezgraniczne, czy stanowi najważniejszą cnotę. Nie wiemy, jak reagować na słowa papieża, które w oczywisty sposób zaprzeczają wielowiekowej Tradycji Kościoła. Czy należy okazać posłuszeństwo następcy św. Piotra, czy wręcz przeciwnie, mamy prawo, a nawet obowiązek, w imię prawdziwej wiary wyrazić Piotrowi naszych czasów swój sprzeciw?

Podstawą moralnych zobowiązań wobec władzy jest dobro wspólne, więc jeśli władza wykorzystuje swój urząd w oczywisty sposób przeciwko niemu, to jej nakazy z natury rzeczy nie mają moralnej mocy wiążącej. Nie może ona powiedzieć: „Zaszkodzicie dobru wspólnemu, jeśli nie postąpicie wbrew niemu”. Innymi słowy, to dobro, będące źródłem władzy, nakłada na nią również ograniczenia, tak że nie może go ignorować ani działać na jego szkodę. Oczywiście ta linia rozumowania wymaga rozróżnienia pomiędzy „działaniem przeciwko dobru wspólnemu w sposób pozwalający ludziom rozumnym na odmówienie posłuszeństwa” a „działaniem przeciw dobru wspólnemu w sposób na to niepozwalający”. Fakt, że powinniśmy odmówić posłuszeństwa prezydentowi, jeśli nakazałby on armii zniszczyć Stany Zjednoczone, nie oznacza, że moglibyśmy okazywać mu nieposłuszeństwo, gdyby nakazał jej zaangażować się w wojnę, która, jak podejrzewamy, nie skończy się dla nas dobrze. (fragment książki)