Postęp duszy czyli wzrost w świętości

„Kusiciel wie dobrze, że roztargnienia są nieuniknioną słabością naszej natury a zarazem najprzykrzejszą udręką ducha ludzkiego, dlatego często usiłuje zwodzić osoby duchowne, przedstawiając im zmniejszenie roztargnień jako świadectwo ich postępu w życiu duchownym. Tym podstępem osiąga naraz kilka celów. Odwraca uwagę od rzeczywistych przywar, zwłaszcza od upadków języka i straty czasu, następnie od prawdziwych środków postępu, z których istotnie mogliby skorzystać, natomiast przykuwa ich oczy zamiłowania i dążności do przedmiotu tak beznadziejnego, jak syzyfowe prace czy trud Danaid w starożytnym Hadesie. Z naszymi roztargnieniami nie pójdzie tak łatwo jak sułtanom z janczarom i wycinaniem przez nich mogił swych ofiar, to praca iście syzyfowa i narażona na wielkie ryzyko, bo jest walką z samymi mocami ciemności. Dzieło to przeprowadza roztropnie po meandrach walki duchowej, na którą każdy katolik jest skazany dążąc do świętości.