Luter. Ciemna strona rewolucji

Kim był Marcin Luter? Reformatorem, który w imię prawdy przeciwstawił się nadużyciom papiestwa, czy buntownikiem i prekursorem późniejszych rewolucjonistów? W ostatnich latach jego postać przeszła znaczącą reinterpretację. Dzięki licznym wypowiedziom kardynałów Waltera Kaspera, Kurta Kocha i Karla Lehmanna Luter stopniowo został przedstawiony jako nauczyciel wiary i wzór do naśladowania dla katolików.

Co spowodowało tak radykalną zmianę stanowiska Kościoła? Możliwe są dwie przyczyny: albo odkrycie nieznanych wcześniej pism reformatora, które rzucają nowe światło na jego poglądy, albo nowa interpretacja jego nauczania. Jednak żadne nowe dokumenty Lutra nie zostały odnalezione, co sugeruje, że kluczową rolę odgrywa właśnie reinterpretacja jego wystąpienia. Jeśli papież Franciszek ma rację, twierdząc, że w kwestii usprawiedliwienia Luter się nie mylił, oznaczałoby to, że błąd popełnili ojcowie Soboru Trydenckiego. Równie kontrowersyjne jest stwierdzenie, jakoby Luter nie dążył do podziału Kościoła, skoro sam określał papieża mianem Antychrysta i postulował zniesienie Urzędu Nauczycielskiego.

Czy zatem obecny papież i jego najbliżsi współpracownicy, zgodnie z logicznym następstwem ich wypowiedzi, przyjmują stanowisko zbieżne z luteranizmem? Niniejsza książka poświęcona jest prawdziwemu obliczu Marcina Lutra oraz refleksji nad tym, czy jego współczesna rehabilitacja wynika z dążenia do prawdy, czy też stanowi efekt zdrady.