CZWARTA NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚW.

CZWARTA NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚW.

Ryt półzdwoj. Szaty zielone

Dzisiejsza niedzielę określano dawniej jako niedzielę przed Świętem Apostołów Piotra i Pawła. Aczkolwiek na skutek przesunięć kalendarza, wypada ona nieraz po 29 czerwca, jednak nawiązuje myślowo do tej uroczystości. Ewangelia przede wszystkim ukazuje nam łódz Piotrową, z której

Chrystus naucza. Gdzie Piotr, tam Kościół, a gdzie Kościół tam Chrystus. W tej łodzi Piotra, jako głowy Kościoła, o którą rozbijają się bezsilne fale i burze tego świata, złóżmy całą naszą ufność w Bogu. Reszta Mszy jest komentarzem do tej głównej myśli. Śpiewy i modlitwy podkreślają naszą prośbę natarczywą skierowaną do Boga, by wśród tak niespokojnych wypadków tego świata, Kościół był dla nas ostoją i wskaźnikiem. W tej tęsknocie za wiecznym pokojem, za czymś stałym i nieznikomym, bierze udział całe stworzenie. Pięknie opisuje nam to pragnienie św. Paweł w Epistole. W Chrystusie tylko możemy zaufać On, którego dziś przyjmiemy w Eucharystii jest naszą twierdzą i ucieczką. On mój Wybawiciel. Do myśli o ufności w Bogu wśród walk i cierpień nawiązuje również i ustęp Pisma św., który czytamy dziś w brewiarzu, o dziejach Dawida i jego walce z Goliatem.