20 powodów, by za cenę życia trwać przy Mszy „trydenckiej”

1. obiektywność i stałość dogmatów, prawd wiary ukrytych w skarbcu Mszy świętej łacińskiej, jest nienaruszalna jak obiektywność prawdy, niezmienność Chrystusa. Msza święta w rycie rzymskim zawiera pełnię prawd naszej katolickiej wiary, jest nienaruszalna ze swej istoty, i nie może jej tknąć nawet papież, którego zadaniem jest być strażnikiem depozytu Chrystusowej wiary a nie jego reformatorem.

2. zniesienie Mszy przewidział prorok Daniel (8, 12): „I dano mu moc przeciw ustawicznej ofierze dla grzechów [popełnianych przez ludzi] (…)

3. św. Alfonsa Liguori- ponieważ Msza jest najlepszą i najpiękniejszą rzeczą, jaka istnieje w Kościele tu na ziemi – diabeł, używając heretyków, zawsze próbował jej nas pobawić.

4. wyraża wiarę w Rzeczywistą Obecność Chrystusa z Bóstwem i Ciałem w Przenajświętszej Hostii w sposób doskonały. Nowa Msza nie wyraża wiary w ten dogmat wyraźnie, jasno i bez wątpliwości. Dowodem na utratę wiary w Realną Obecność są: liczne w świecie Cuda Eucharystyczne oraz spadek liczby wiernych w świecie wierzących w ten doniosły dogmat, w USA już tylko 20% wierzących wyznaje wiarę w Realną Obecność.

5. wypróbowana ciągłość i łączność z pokoleniami katolików, 20 wieków Tradycji, niezmienny od czasów Apostolskich święty Kanon Rzymski- najdostojniejsza modlitwa liturgiczna

6. organiczny rozwój przez stulecia, modlitwy i hymny gromadzone przez wieki- Msza Grzegorza Wielkiego, Innocentego III, Piusa V, Piusa X

7. św. Pius V ustanowił najwyższe prawo „po wsze czasy” i nakazał odprawiać Mszę łacińską legalnie, bez skrupułów, kary, wyroku lub cenzury, narażając na gniew św. Apostołów Piotr i Pawła oraz karę ekskomuniki, tych którzy ważą się w niej cokolwiek zmienić, dodać, odjąć -zob. bulla Quo primum.

8.„Niezliczona liczba Świętych była przez nią obficie karmiona prawdziwą pobożnością ku Bogu”
 (Papież Paweł VI, konstytucja apostolska Missale Romanum).

9. jest tylko Ofiarą składaną na ołtarzu przez ofiarującego-kapłana, nie jest posiłkiem, ponieważ nie odbywa sic na stole, Chrystus odnawia swoją mękę i śmierć na krzyżu na ołtarzach świata i składa siebie w ofierze Bogu na przebłaganie za grzechy ludzi. Jest to ta sama, Ofiara krzyżowa, jednak bezkrwawa.

10. skierowanie w stronę Bogu pomaga się skupić na Bogu i oddać należną cześć w trakcie katolickiego kultu Bożego Trójcy Świętej

11. niezmutowana herezją modernizmu teologia katolicka, taką jaką była zawsze wyznawana – tj. Jedna, Święta, Powszechna, Apostolska Wiara Katolicka.

12. jedynie uporządkowana i upowszechniona tj. skodyfikowana po Soborze Trydenckim 1545-1563 przez świętego papieża Piusa V mocą najwyższej i pełnej władzy apostolskiej, dokumentem najwyższej rangi, dekretem jurydycznym bullą Quo Primum Tempore z 1570 r. obowiązującą wszystkich papieży, biskupów, kardynałów, księży, katolików po wsze czasy. Rozwój był do roku 1969 jedynie kodyfikowany, a nie inicjowany.

13. nigdy formalnie, prawnie niezniesiona przez władze kościelne co potwierdzają sami kardynałowie i biskupi zapytani o legalność zakazu Mszy trydenckiej przez Jana Pawła II oraz Benedykt XVI w motu proprio Summorum Pontificum

14. nie jest mszą napisaną ręką ludzką w kilka lat, z udziałem ekspertów, a dziełem Bożym pisanym przez dzieje mądrości i świętości Kościoła, organicznie rozwijającą się przez stulecia, dzięki asystencji Ducha św. oraz sanctus populus, nie jest Mszą „sfabrykowaną i banalnym produktem chwili” jak nazwał Nową Mszę kard. J. Ratzinger w książce Klausa Gambera.

15. jest skoncentrowana tylko na Bogu, wyklucza protestancką celebrację zgromadzenia, uczty, wspólnotowości czy kapłaństwa wiernych

16. w rozwoju Mszy łacińskiej nie brał udziału żaden heretyk protestancki, jak było w przypadku NOM, które powstało celem uzyskania zadowolenia i aprobaty sześciu obserwatorów protestanckich.

17. owoce zmiany liturgicznej widoczne dziś „gołym okiem”- brak powołań, brak wiary w Realną Obecność, zeświecczenie, desakralizacja, nadużycia liturgiczne, puste seminaria, zamknięte w trakcie „pandemii” kościoły, herezje, banalizm, profanacje w świątyniach ( komunia na rękę, tańce przy ołtarzu, kobiety w prezbiterium, szafarze itd.)

18. jak się modlisz tak wierzysz i tak żyjesz. Msza rzymska jest źródłem i centrum wiary katolickiej. To oczywisty, nie pozostawiający wątpliwości, stanowiący zaporę dla herezji wyraz wiary katolickiej

19. wpływ na rozwój i uduchowienie dzieci i dorosłych poprzez wychowywanie do tajemnic wiary. Dzieci poważniej zachowują się w Kościele widząc przykład innych i ciszę, dorastają do misterium, którego są świadkiem, ich zachowanie na co dzień jest odmienne niż dzieci wychowanych na „mszach dla dzieci”, bardziej dostojne, poważne, pozbawione banalności świata owładniętego przez rozrywkę i ogłupiające social media.

20. najmniejsza ignorancja bądź odrzucenie choćby jednej prawdy katolickiej jest jednoznaczne z odstępstwem od świętej wiary, nie może obyć się bez ostatecznego odejścia od depozytu wiary, w rezultacie apostazji.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]